Η Συναρπαστική Ιστορία της Νίτσας Τσαγανέα

Ήταν 30 Απριλίου 2002 όταν η Νίτσα Τσαγανέα άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 100 ετών. Παρά την ήσυχη φυγή της, η ζωή της υπήρξε κάθε άλλο παρά συνηθισμένη. Μια γυναίκα που έζησε σαν ηρωίδα, με μια καριέρα γεμάτη θέατρο και σινεμά, έντονη πολιτική δράση, έρωτες που άφησαν εποχή και δύο γιατρούς που εγκατέλειψαν την ιατρική για να βρίσκονται στο πλευρό της.

Η Πολυτάραχη Καριέρα και Ζωή της

Γεννημένη στην Αθήνα το 1902 με το όνομα Ελένη Λάσκαρη, η Νίτσα σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο σανίδι το 1924. Στον κινηματογράφο εισήλθε το 1933, αποκτώντας γρήγορα δημοτικότητα μέσω δευτερευόντων ρόλων σε ταινίες όπως «Η κυρά μας η μαμή», «Ένας ήρως με παντούφλες», «Λαός και Κολωνάκι», και «Το πιο λαμπρό αστέρι». Η ερμηνεία της μαγνήτισε το κοινό και την καθόρισε ως μια από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς της εποχής της.

Έρωτες και Θυσίες

Η προσωπική της ζωή ήταν γεμάτη πάθη και θυσίες. Ο πρώτος της σύζυγος, ο Γιώργος Βιτσώρης, γιατρός, εγκατέλειψε την ιατρική για να ακολουθήσει την καριέρα της υποκριτικής στο πλευρό της. Αν και ο γάμος τους δεν κράτησε, απέκτησαν μια κόρη, τη Λιάνα Βιτσώρη. Ο Βιτσώρης τιμήθηκε για την αντιστασιακή του δράση από το γαλλικό κράτος, αλλά η καρδιά της Νίτσας έβαλε στην άκρη τις λογικές επιλογές για τον επόμενο μεγάλο της έρωτα.

Ο δεύτερος σύζυγός της, Χρήστος Τσαγανέας, έκανε μια αληθινή θυσία για την αγάπη του. Εγκατέλειψε την ιατρική, αποκληρώθηκε από την οικογένειά του και άρχισε να παίζει σε μπουλούκια. Το ζευγάρι έζησε μαζί μέχρι τον θάνατό του το 1977, και αν και δεν απέκτησαν παιδιά, η αγάπη τους δημιούργησε ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα.

Μια Απειλητική Αποστολή

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, η Νίτσα συμμετείχε στην Αντίσταση μέσα από το ΕΑΜ. Αυτή και ο Χρήστος ανέλαβαν μια μυστική αποστολή που θύμιζε σενάριο κατασκοπικής ταινίας: να φυλάξουν το αρχείο του Λέοντα Τρότσκι, βάση παράκλησης του Βιτσώρη. Παρά τις πολιτικές τους διαφορές, κράτησαν το μυστικό τους προστατευμένο, διασφαλίζοντας ότι το πολύτιμο υλικό δεν έπεσε ποτέ σε λάθος χέρια.

Διαρκής Παρουσία στο Θέατρο

Η Νίτσα Τσαγανέα διατήρησε τη δραστηριότητά της μέχρι τα βαθιά γεράματα. Στα 90 της, ηχογράφησε ένα τραγούδι που έγραψε η εγγονή της, Μαριαλένα. Όταν ρωτούσαν αν θα ήθελε να ξαναπαίξει στο θέατρο, απαντούσε με σιγουριά: «Φυσικά!». Μετά τον θάνατο του Χρήστου, η στήριξή της ήρθε από τον φίλο της Δημήτρη Χορν.

Η τελευταία της πνοή ήρθε στις 30 Απριλίου 2002. Ετάφη δίπλα στην κόρη της, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, κλείνοντας έναν κύκλο ζωής γεμάτο πάθος, καλλιτεχνία και αγώνα. Η Νίτσα Τσαγανέα θα είναι πάντα στη μνήμη μας ως μια εντυπωσιακή προσωπικότητα που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στην ελληνική τέχνη και πολιτική.