Ο Σταύρος Σβήγκος και η Πατρική του Δημιουργία

Ο Σταύρος Σβήγκος, αναγνωρισμένος ηθοποιός, αποδεικνύει ότι εκτός από το ταλέντο του στο θεατρικό και κινηματογραφικό χώρο, διαπρέπει και στην οικογενειακή του ζωή ως ένας πολύ τιμιος και τρυφερός πατέρας για τον γιο του. Στην προσωπική του ζωή, εκφράζει με λατρεία τα συναισθήματά του για το παιδί του, ενσωματώνοντας τη γονική ευθύνη στην καθημερινότητά του με αφοσίωση.

Όταν τίθεται το ερώτημα σχετικά με έναν πιθανό γάμο και τη δημιουργία μιας νέας οικογένειας με την αγαπημένη του, Γιολάντα Καλογεροπούλου, ο Σταύρος δεν αποκλείει την πιθανότητα αυτή, υποδεικνύοντας πως είναι ανοιχτός σε νέες προκλήσεις στη ζωή του. Η ίδια η Γιολάντα έχει αναφέρει ότι είναι πολύ βοηθητικό το γεγονός ότι και οι δύο έχουν παιδιά, κάτι που τους φέρνει πιο κοντά.

Η Προτεραιότητα της Πατρότητας

Σε ερώτηση σχετικά με το πώς συνδυάζει τις πολλές απαιτήσεις της ζωής, ο Σταύρος απαντά: «Είναι η προτεραιότητά μου να είμαι πρώτα πατέρας». Η γονική του διάθεση φαίνεται να είναι η κινητήριος δύναμή του και όλο αυτό το διάστημα προσπαθεί να εξασφαλίσει αρκετό χρόνο για τον γιο του, δείχνοντας τη σημασία που αποδίδει σε αυτή τη σχέση.

Ρωτήθηκε επίσης για το πώς η πατρότητα έχει επηρεάσει τη ζωή του και ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχει αποκομίσει μέχρι σήμερα. «Με φέρνει αντιμέτωπο με το «εγώ» μου. Τόσο απλά», αναφέρει, υποδεικνύοντας τη βαθιά προσωπική εξελικτική διαδικασία που βιώνει.

Σχέσεις και Γάμος

Στην ερώτηση για τη δυνατότητα ενός γάμου, ο Σταύρος φαίνεται να προσέχει τα λόγια του, απαντώντας με μια ανατροπή: «Εσύ πώς είσαι; Ονειρεύεσαι τον γάμο; Εγώ όχι». Σημειώνει πως αυτά τα πράγματα δεν προγραμματίζονται, αλλά ζουν και εξελίσσονται φυσικά. Όταν ρωτάται αν αποκλείει τη δυνατότητα ενός δεύτερου γάμου ή δεύτερου παιδιού, απαντά με σιγουριά: «Ποτέ δεν λέω “ποτέ”», εκφράζοντας έτσι την ανοιχτότητά του στη ζωή.

Η Κοινή Γλώσσα των Δημιουργών

Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο στη σχέση τους είναι ότι και οι δύο είναι ηθοποιοί. Σχετικά με αυτό, ο Σταύρος επισημαίνει πως στο σπίτι τους δεν μεταφέρουν το επαγγελματικό στοιχείο. «Ό,τι δουλειά και να έκανε ο καθένας, δεν θα είχε σημασία», δηλώνει, ενισχύοντας την ιδέα ότι η προσωπική τους σχέση και η στήριξη που παρέχουν ο ένας στον άλλο είναι πιο σημαντικές από το επάγγελμα τους. «Στο σπίτι είμαστε ο ένας για τον άλλον», καταλήγει, δείχνοντας την ουσιαστική σημασία της αλληλοϋποστήριξης στη ζωή τους.