Η Ιστορία του Ντάνιελ Τράτμαν και η Αφήγηση της Άννας Κιμ

Στην αρχή της δεκαετίας του 1950, στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ, ένα νεογέννητο αγόρι γίνεται αντικείμενο σχολαστικής κοινωνικής έρευνας. Ο Ντάνιελ παραδίδεται στην Κοινωνική Υπηρεσία της Καθολικής Αρχιεπισκοπής από τη νέα μητέρα του, η οποία δηλώνει ότι δεν μπορεί και δεν επιθυμεί να το κρατήσει. Ο πατέρας του είναι άγνωστος, και η μητέρα κάνει ό,τι μπορεί για να αποκρύψει την ταυτότητά του. Η υπηρεσία αναγνωρίζει ότι πριν την αναδοχή ή την τεκνοθεσία, είναι αναγκαίο να προσδιοριστεί η φυλετική του καταγωγή, καθώς ο Ντάνιελ έχει νεγροειδή χαρακτηριστικά. Αυτή η περίπλοκη κατάσταση εξελίσσεται σε μία «υπόθεση» που απαιτεί αστυνομική έρευνα.

Το βιβλίο «Η Ιστορία ενός παιδιού» της αυστριακής συγγραφέα Άννας Κιμ εστιάζει σε θέματα όπως η καταγωγή, η ταυτότητα, ο ρατσισμός και η περιθωριοποίηση. Μέσα από την προσωπική της αφήγηση, η Άννα, η οποία είναι αυστροκορεατικής καταγωγής, ανακαλύπτει την ιστορία του Ντάνιελ το 2013, διά της πλαγίας οδού, μέσω διηγήσεων της λευκής γυναίκας του και του φακέλου που διατηρεί η κοινωνική υπηρεσία της Αρχιεπισκοπής.

Η αφήγηση εκτυλίσσεται σε δύο χρονικές περιόδους, στις δεκαετίες του 1950 και του 2010, στις πόλεις Γκριν Μπέι του Ουισκόνσιν και Βιέννης. Η Άννα Κιμ, σε συνέντευξή της, επισημαίνει ότι το ζήτημα της ταυτότητας είναι προϊόν μιας πολιτικής που βλέπει την αφομοίωση ως λύση σε όλα τα προβλήματα, θεωρώντας την ένταξη στην κοινωνία ως αποκλειστική υποχρέωση των μειονοτήτων και χαρακτηρίζοντας τη μετανάστευση ως έγκλημα. Αυτή η προσέγγιση οδηγεί σε πολύπλοκες και συχνά επώδυνες καταστάσεις για όσους βιώνουν την αίσθηση του «ξένου» στην ίδια τους την κοινωνία.

Η γραφή της Άννας Κιμ είναι έντονα συναισθηματική και προσωπική, προσφέροντας στον αναγνώστη μια βαθιά κατανόηση των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να μοιραστούν τις ιστορίες τους, συχνά έχοντας να παλέψουν με τις προκαταλήψεις και τις προκατασκευασμένες αντιλήψεις που υπάρχουν γύρω τους.