Μίλτος Σκούρας – Τοπίο, η μικρή και η μεγάλη εικόνα: Έκθεση στην Έκφραση

Στη νέα ενότητα έργων του με τίτλο “Τοπίο, η μικρή και η μεγάλη εικόνα”, ο Μίλτος Σκούρας αναδεικνύει τη φύση μέσα από τα μάτια του, αποτυπώνοντας τη με κάθε λεπτομέρεια. Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει έργα μεγάλης και μικρής κλίμακας, τα οποία, αν και είναι αυτόνομα, λειτουργούν ως ένα εννοιολογικό δίπολο, προάγοντας έναν έντονο διάλογο σχετικά με την αλληλεπίδραση του ανθρώπινου αποτυπώματος με το φυσικό περιβάλλον.

Στα μεγαλύτερα και πολύχρωμα έργα του, τα χιονισμένα τοπία, οι πεδιάδες και οι καταπράσινες εκτάσεις συνυπάρχουν με φουρτουνιασμένες ή ήρεμες θάλασσες. Φαίνονται να ανταγωνίζονται στον θερινό άνεμο, καθώς τα στάχυα υποκύπτουν με μια ομορφιά που ενσωματώνει τη γαλήνια, αλλά και την ορμητική πλευρά της φύσης. Αυτές οι εικόνες δημιουργούν έναν ενορχηστρωμένο χώρο όπου το τοπίο γίνεται καθρέφτης της ανθρώπινης επιθυμίας για ένωσή με το περιβάλλον.

Αντίθετα, τα μικρότερα ασπρόμαυρα έργα που εκτίθενται δίπλα τους απαθανατίζουν τα φθαρμένα υλικά από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Σκουριασμένα συρματοπλέγματα, διαβρωμένοι κάβοι από τη θαλασσινή αλμύρα και πλαστικά απορρίμματα συνθέτουν την πικρή αυτή αλήθεια. Αυτές οι λεπτομέρειες πιστοποιούν την ανθρώπινη απουσία, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύουν τα υλικά κατάλοιπα της δράσης του ανθρώπου πάνω στη γη.

Ο Μίλτος Σκούρας επιδιώκει να κινητοποιήσει την ενεργητική ματιά του θεατή, καλώντας τον να διευρύνει την αντίληψή του από τη μεγάλη στη μικρότερη εικόνα. Αυτή η σύνθεση δεν είναι μόνο συμπληρωματική προς το έγχρωμο τοπίο αλλά και ανανοηματοδοτεί τη διάσταση που αυτό φέρει. Μεταξύ του φωτός που εκπέμπει το τοπίο και των απομειναριών μιας παλαιάς παρουσίας, αποκαλύπτεται μια νέα διάσταση που σχετίζεται με τη μνήμη, την απουσία και την ανεξίτηλη επίδραση που έχει ο άνθρωπος πάνω στη φύση.

Ο καλλιτέχνης δηλώνει χαρακτηριστικά: «Στα μικρά μαυρόασπρα έργα, μέσω της μονοχρωμίας, η σύλληψη της εγγύτητας, της απομόνωσης, της λήθης, της φθοράς, της διάβρωσης και του υπαινιγμού της ανθρώπινης παρουσίας οδηγούν από τη ζωγραφική στην εννοιολογική υπόσταση του έργου, μεταβάλλοντας την αρχική πρόσληψη των έγχρωμων εικόνων και επαναπροσδιορίζοντας το συνολικό αφήγημα».

Επιπλέον, ο ιστορικός της τέχνης, Γιάννης Μπόλης, σημειώνει: «Οι έννοιες της ζωής, της βίας και του θανάτου, της φθοράς, του χρόνου και του τόπου, της οικολογίας και της προβληματικής σχέσης του ανθρώπου με τη φύση βρίσκονται στον πυρήνα των έργων της συγκεκριμένης ενότητας. Τα έργα αυτά συνιστούν πρωτότυπες αφηγήσεις πολλαπλών αναγνώσεων», αναδεικνύοντας τη στέρεη καλλιτεχνική παιδεία και τις μορφοπλαστικές αναζητήσεις του καλλιτέχνη.

Η επιμελήτρια και διευθύντρια του MOMus-Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης, Μαρία Τσαντσάνογλου, υπογραμμίζει ότι «Ο Μίλτος Σκούρας μετατρέπει τον θεατή σε ερευνητή. Δεν δίνει απαντήσεις, αλλά ενδείξεις, προτρέποντας να ξανακοιτάξουμε ό,τι βλέπουμε, καθώς αυτό μπορεί να μην είναι ό,τι φαίνεται».

Επιμέλεια έκθεσης: Γιάννης Μπόλης, Ιστορικός της Τέχνης

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Τοπίο 12 (λεπτομέρεια έργου), 2021, λάδι σε καμβά, 85 x 200 εκ.