Τι μας περάσατε?

Τι μας περάσατε?

Άνθρωποι και ανθρωπάκια ανάμεσά μας, παίζουν στους δικούς τους ρυθμούς, έχοντας την ψευδαίσθηση και την αυταπάτη, πως και εμείς, οι άλλοι , θα συνταχθούμε μαζί τους.

Κι άντε συνταχτήκαμε.

Νομίζουν πως αυτά τα πιστεύω τους, όσο λανθασμένα και αν είναι , στέλνουν τα δικά τους μηνύματα και αποκυήματα, της δικής τους και μόνο φαντασίας.

Στεκόμαστε πολλές φορές και σκεφτόμαστε, αν όντως αυτά που ζούμε , είναι δυνατόν να συμβαίνουν , με πρωταγωνιστές, τα δικά μας συναισθήματα .

Περίεργα τα κόλπα που κάνει το μυαλό, που μας υποκινεί τη φαντασία , παρακινεί για άλλες πράξεις, θέματα και ζητήματα, ώστε να αντιληφθούμε, πως ίσως ή και σίγουρα θέλουν να μας χρησιμοποιήσουν , αλλά γιατί?

Γιατί απλά όλοι εμείς οι άλλοι , αποζητούμε να βρούμε το δίκιο μας, σε ένα περιβάλλον τραγικής αντίληψης, της τάχα ελεύθερης επιλογής μας, μα με υποκινήσεις και κίνητρα λανθασμένα.

Αυτά που πιστεύουν πως μας αφορούν μεν, αλλά εμάς μας αφήνουν παντελώς αδιάφορους.

Αν δεν υπάρχει ταύτιση απόλυτη , αμοιβαιότητα και κυρίως και πιο ενδεδειγμένα , τα θέλγητρα μιας ψυχής, ώστε να αποφασίζει και να διατάζει κατά τα δικά του θέλω,.

Με τέτοιο τρόπο , να απαιτεί να υποταχτούν και άλλων θέλω,που εκείνοι όμως, τα χουν μάθει να τελούν υπό καθεστώτα , πλήρους συννειδητοποίησης και πληρέστατης εκείνης της υποταγής, που ίσως ή και σίγουρα , θα καταστήσει την άλλη πλευρά , πλήρως πειθήνιο όργανό τους.

Ας διαφωτίσουμε μερικούς ανθρώπους , πως δε θα γίνουμε ποτέ τα γρανάζια εκείνης της κυκλοφορίας, που θέλουν να απευθυνθούνε.

Έτσι ώστε να κυλήσουν κατά τη δική τους στερημένη άποψη, λογικής και προσκείμενης σε παραλόγου εδάφια , στα δικά μας,.

Εκείνα της λογικής παραχώρησης, αλλά με συνθηκολογήσεις ανάλογης αποδοχής και κυριολεκτικής προσφοράς, σε δόσιμο ψυχής, χωρίς τιμολόγηση αξιών και εκδουλεύσεών τους.

Χρόνια τώρα μας έχουν μάθει , πως τα γρανάζια κινούν μηχανές και δεν θα γίνουμε εμείς εκείνα που θα υποκινήσουν διάφορα εντάλματα κατάταξής μας σε κατηγορίες φυλάκισής μας.

Μήτε και σε αντιλαμβανόμενα πληρέστατα σε καθεστώτα απόλυτης συνδιαλλαγής, του δούναι και λαβείν.

Παρά μόνο όταν οι συνθήκες και οι προυπολογισμοί κινούνται σε νήματα , διαβήματα ,παρά σε εκείνα τα σχοινιά που ρέει η ανισορροπία και έλκονται , προς την αποσταθεροποίησή τους.Αννα Ζανιδακη.