Άριελ Κωνσταντινίδη: Αντικρίζοντας το Παρελθόν και την Ψυχοθεραπεία στην Οδό της Μητρότητας
Written by Oμάδα Σύνταξης Κ on 08/05/2025
Η Άριελ Κωνσταντινίδη μοιράζεται τις παιδικές της αναμνήσεις και την ψυχοθεραπεία
Η 53χρονη εγκυμονούσα, Άριελ Κωνσταντινίδη, προετοιμάζεται να υποδεχθεί την κόρη της και αποφάσισε να μοιραστεί μερικές από τις προσωπικές της εμπειρίες. Μιλά για τις αναμνήσεις της από την παιδική ηλικία, τη δύσκολη σχέση της με τη μητέρα της, αλλά και για την ψυχοθεραπεία που την βοήθησε να εξελιχθεί.
Οι ρίζες και το οικογενειακό περιβάλλον
Η Άριελ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Παλαιό Φάληρο. Ο πατέρας της ήταν γιατρός ΩΡΛ, ο οποίος, όμως, δεν περνούσε πολύ χρόνο στο σπίτι. Όταν ήταν παιδί, φοιτούσε στο σχολείο Μωραΐτη και είχε δύο μεγαλύτερες αδελφές που ήδη βρίσκονταν στο Γυμνάσιο. Ως μοναχοπαίδι αισθανόταν μοναξιά, καθώς δεν είχε φίλους να παίζει μαζί τους. Αυτή η απομόνωση επηρεάζει την ψυχολογική της ανάπτυξη, όπως εξηγεί η ίδια.
Η πολύπλοκη σχέση με τη μητέρα της
Η Άριελ περιγράφει τη μητέρα της ως μια γυναίκα με εσωτερικό μισογυνισμό και διαταραχή προσωπικότητας. Αυτή η κατάσταση δημιούργησε μια καταπιεστική ατμόσφαιρα στο σπίτι, καθιστώντας τη σχέση τους ιδιαίτερα δύσκολη. Σημειώνει: «Αν σε αγαπάω και σε κρατάω φυλακισμένο, είναι αγάπη αυτό;». Μέσα από αυτές τις εμπειρίες, η Άριελ αναγνωρίζει τη δυσκολία που βιώνει, τόσο στο παρόν όσο και στο παρελθόν.
Η σημασία της ψυχοθεραπείας
Η Άριελ αναγνωρίζει ότι οι γονείς κάνουν ό,τι μπορούν βασισμένοι στις γνώσεις και τις εμπειρίες τους. «Γι’ αυτό έκανα ψυχοθεραπεία», αναφέρει, προσθέτοντας ότι είχε αποφασίσει να μην αποκτήσει παιδιά μέχρι να νιώσει έτοιμη. Ωστόσο, η ψυχοθεραπεία της προσέφερε θετικά αποτελέσματα και την ενθάρρυνε να προχωρήσει σε μια νέα φάση στον τομέα της μητρότητας. Ιδιαίτερα τονίζει ότι η προσωπική ανάπτυξη είναι δυνατή ακόμα και αν οι συνθήκες φαίνονται δύσκολες, υπογραμμίζοντας την αξία του να μην γίνεσαι θύμα των προηγούμενων εμπειριών σου, αλλά να προχωράς μπροστά.
Η Άριελ Κωνσταντινίδη, με τη διαδρομή της και τις αποκαλύψεις της, μας ενθαρρύνει να αναγνωρίσουμε και να επεξεργαστούμε τις δυσκολίες του παρελθόντος, για να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές.