Η Αφήγηση του «Αλλαγή: Μέθοδος» του Εντουάρ Λουί

Είναι βράδυ και σε ένα δωμάτιο γεμάτο βιβλία, σημειώσεις και χαρτιά, ένας νεαρός άνδρας προσπαθεί να δημιουργήσει. Το όνειρό του είναι να γίνει συγγραφέας. Ξαφνικά, εμφανίζεται ένας άλλος νεαρός άνδρας, ο οποίος αποφασίζει να βοηθήσει τον πρώτο να αναβιώσει το παρελθόν του. Μαζί, κάνουν μια νοητή βουτιά στη μνήμη του πρωταγωνιστή, ταξιδεύοντας από ένα μικρό χωριό του γαλλικού βορρά μέχρι το Παρίσι. Καθώς ο νεαρός ανακαλεί τις αναμνήσεις του από τα χρόνια του στο λύκειο, έρχονται στην επιφάνεια πρόσωπα και καταστάσεις που τον έχουν σημάδεψε. Δοκιμάζει βαθιά συναισθήματα με την ανάγκη να επανεξετάσει τον εαυτό του και να αποδράσει από το βάρος του παρελθόντος.

Από την αρχή της διήγησης, γίνεται σαφές ότι οι δύο αυτοί άνδρες είναι το ίδιο πρόσωπο. Ο αδημονών συγγραφέας εκπροσωπεί τον παρόντα εαυτό που επιθυμεί να προχωρήσει και να εξελιχθεί, ενώ ο νεαρός του παρελθόντος, γεμάτος ενοχή και φόβο για το μέλλον, προσπαθεί να κρατήσει ζωντανές τις αναμνήσεις της ζωής του και κατηγορεί τον παρόντα εαυτό του για τα πρόσωπα και τους τόπους που άφησε πίσω. Αυτή η σύγκρουση μεταξύ του παρελθοντικού και του παροντικού εαυτού καθίσταται αναπόφευκτη και εντείνει την δραματουργία της αφήγησης.

Μια Εξερεύνηση της Ταυτότητας

Το βιβλίο του Εντουάρ Λουί, «Αλλαγή: Μέθοδος», αποτέλεσε το ερέθισμα για να ξεκινήσουμε ένα ταξίδι με τους Διονύση Πιφέα και Κωνσταντίνο Γεωργαλή, ερευνώντας την έννοια της ταυτότητας σε όλες τις διαστάσεις της, όπως είναι η σεξουαλική, η ταξική και η κοινωνική ταυτότητα. Μέσα από την προσωπική ιστορία του κεντρικού χαρακτήρα, αναδύονται κοινωνικοπολιτικά ζητήματα που άπτονται της προσωπικής και συλλογικής εμπειρίας της ανθρώπινης ύπαρξης. Δίνεται έμφαση στον αδιάκοπο αγώνα ενός ατόμου να αλλάξει, να εξελιχθεί και να απελευθερωθεί από το παρελθόν του, προσφέροντας στον αναγνώστη και θεατή μια μοναδική δυνατότητα ταυτοποίησης.

Σκηνοθετικό Σημείωμα

Δεν γεννηθήκαμε όλοι σε ίσες περιστάσεις. Ορισμένοι άνθρωποι βιώνουν την εκκίνηση της ζωής τους σε περιβάλλοντα που είναι γεμάτα προκλήσεις και εξαθλίωση. Η ιστορία του νεαρού ήρωα, που προέρχεται από μια φτωχή οικογένεια σε ένα χωριό του γαλλικού βορρά, εκφράζει την φωνή αυτών των κοινωνικών τάξεων που αντιμετωπίζουν ένα προδιαγεγραμμένο και δύσκολο μέλλον. Αν και η προσωπική μου πορεία μπορεί να ήταν πιο τυχερή από αυτή του ήρωα, η ιστορία του αγγίζει βαθιά την καρδιά μου. Ποιος άνθρωπος δεν επιθυμεί να αγαπηθεί ή να γίνει αποδεκτός; Ποιος δεν έχει βιώσει, έστω και μία φορά, την αίσθηση της διαφορετικότητας; Ποιος δεν θέλει να βρει τη θέση του στον κόσμο;

Μόνο έμπνευση, δύναμη και κουράγιο αντλώ από αυτή την εκπληκτική ιστορία του Λουί, που με προτρέπει να προχωρήσω και εγώ η ίδια σε διαδικασίες αλλαγής και εξέλιξης. Ίσως το παραπάνω να αποδεικνύει τη δέσμευσή μου στην τέχνη, καθώς πραγματοποιώ αυτήν την παράσταση.

Όπως είπε ο Σαρτρ, «Σημασία δεν έχει πώς σε έκαναν αλλά τι κάνεις εσύ ο ίδιος με αυτό που σε έκαναν».

– Εύα Φρακτοπούλου

Ταυτότητα Παράστασης

• Μετάφραση: Στέλλα Ζουμπουλάκη
• Σκηνοθεσία / Δραματουργία: Εύα Φρακτοπούλου
• Σχεδιασμός κίνησης: Κατερίνα Φώτη
• Συνεργάτις στην κίνηση / επιμέλεια προβών: Ελευθερία Αγαπάκη
• Επιμέλεια Ενδυματολογίας: Βασιλική Σύρμα
• Πρωτότυπη Μουσική: Gary Salomon
• Επίσης ακούγονται τα κομμάτια του Μάνου Μυλωνάκη: “Margarette ||”, “Treeman”, “Envy”, “Giardini di Bomboli”, “Margarette”
• Σκηνογραφία: Κυριακή Φόρτη
• Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Γκιώνη, Σεμίραμις Αμπατζόγλου
• Επικοινωνία: Μαριάννα Ράντου
• Φωτογραφίες: Νικολέττα Ζαρίφη
• Παίζουν: Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Διονύσης Πιφέας

Συνιστάται η είσοδος σε άτομα άνω των 16 ετών.