Σμαράγδα Μαγδαληνή: Αντίστροφη Πορεία στο «Ξύπνημα της Άνοιξης»

«Βλέπουμε γονείς που φέρνουν στον κόσμο παιδιά μόνο και μόνο για να μπορέσουν μια μέρα να τους πουν: είστε τόσο τυχερά που έχετε τέτοιους γονείς! – και έπειτα βλέπουμε αυτά τα παιδιά να βγαίνουν στον κόσμο και να κάνουν τα ίδια». 

Ο Βέντεκιντ στο έργο του «Ξύπνημα της άνοιξης» προβάλλει με ωμό ρεαλισμό την τραυματική εμπειρία της μετάβασης από την εφηβεία στην ενήλικη ζωή και αναλύει την καθοριστική επιρροή των «μεγάλων» στη διαδικασία λήψης αποφάσεων τους νέους. Μέσα από «φέτες ζωής», παρακολουθούμε τη διαδρομή των νέων που εξερευνούν τη σεξουαλικότητά τους, τις φιλίες, τον ρομαντισμό και έρχονται αντιμέτωποι με τη βία, την κακοποίηση και την καταπίεση. Η σταδιακή τους πτώση και ο πόνος τους καταλήγουν σε μια καταστροφή, γεγονός που δικαιολογεί τον υπότιτλο: Μια παιδική τραγωδία.

Η ανάγνωσή μου του «Ξύπνημα της Άνοιξης» με οδήγησε σχεδόν αμέσως στην απόφαση να το σκηνοθετήσω και να το διασκευάσω με μια αντίστροφη προσέγγιση. Όταν παρακολουθείς την πλοκή με γραμμική σειρά, ως θεατής αναρωτιέσαι για την επόμενη εξέλιξη και αγωνιάς για την κατάληξη των χαρακτήρων. Όμως, ολοκληρώνοντας την ανάγνωση, η πρώτη ερώτηση που μου προέκυψε ήταν: Πότε ξεκίνησε το κακό για αυτά τα παιδιά; Τι θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά για να αποτραπεί το μοιραίο; Αυτές οι σκέψεις με οδήγησαν να ακολουθήσω μια αντίστροφη πορεία στο έργο.

Έτσι γεννήθηκε το «Ξύπνημα της Άνοιξης In Reverse». Το κοινό συναντά τους ήρωες σε μια στιγμή αδιεξόδου και στη συνέχεια ταξιδεύει μαζί τους στο παρελθόν, όταν οι ελπίδες τους ήταν ζωντανές και ονειρεύονταν έναν καλύτερο κόσμο. Η παράσταση προσφέρει ένα ταξίδι μέσω αναμνήσεων με μια κινηματογραφική προσέγγιση, εστιάζοντας στην υποκειμενική ματιά του Μέλχιορ. Εξερευνούμε και ζούμε ξανά τις σημαντικές στιγμές της ζωής του, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στο μυαλό του.

Αυτή η επιθυμία για συμπύκνωση της μνήμης είναι που διαμορφώνει τη δομή της παράστασης, η οποία αποτελείται από έναν θίασο τριών ηθοποιών. Αυτοί αναλαμβάνουν όλους τους ρόλους στη σκηνή, αλλάζοντας ρούχα και φορώντας μάσκες για να ενσαρκώσουν τους ενήλικες, ενσωματώνοντας τη διάσταση του «θεάτρου εν θεάτρω». Η απόφαση να υποδύονται οι ίδιοι ηθοποιοί και τα παιδιά και οι ενήλικες, ήταν συνειδητή. Η παρουσία τους δημιουργεί μια ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, καθώς οι ενήλικες κρύβονται πίσω από μια αστική ηθική που χαρακτηρίζεται από κυνισμό. Η σκηνοθεσία υπογραμμίζει την απόσταση ανάμεσα στους χαρακτήρες, προβάλλοντας μια κριτική στάση απέναντι στο καθωσπρεπισμό που αναγκάζει τους ανθρώπους να παραμένουν βολεμένοι.

Η αρχή του έργου βρίσκει τον δεκατετράχρονο Μέλχιορ στο νεκροταφείο, μόλις δραπετεύοντας από το αναμορφωτήριο, να αναζητά την αξία της ίδιας της ζωής. Με την καθοδήγηση μιας Μασκοφορεμένης Ύπαρξης, θα μπλέξει σε ένα νοερό ταξίδι στο παρελθόν, προκειμένου να αποφασίσει τις επόμενες κινήσεις του.

Ας γίνουμε μάρτυρες αυτής της αντίστροφης διαδρομής.

***

Πληροφορίες:
«Το Ξύπνημα της Άνοιξης In Reverse» του Φρανκ Βέντεκιντ
Από τη Σμαράγδα Μαγδαληνή (Απόδοση – Διασκευή – Σκηνοθεσία)
Στο Studio Μαυρομιχάλη από 28 Απριλίου 2025 (κάθε Δευτέρα & Τρίτη, 21:00)

Επιπλέον Αναγνώσεις:

Μάθετε περισσότερα για το «Ξύπνημα της Άνοιξης In Reverse», του Φρανκ Βέντεκιντ, από τη Σμαράγδα Μαγδαληνή στο Studio Μαυρομιχάλη.