Ο Μιχάλης Αλικάκος αποκαλύπτει τις εμπειρίες του στον χώρο του θεάτρου

Ο Μιχάλης Αλικάκος συζητάει ανοιχτά για τις δύσκολες συνεργασίες που βίωσε κατά τη διάρκεια της καριέρας του, καθώς και για τα όνειρα του σχετικά με το θέατρο και την Επίδαυρο. Σε μια βραδεία συνέντευξή του, αποκάλυψε λεπτομέρειες των εμπειριών του, που περιγράφουν την ουσία του καλλιτεχνικού έργου.

Δύσκολες Συνεργασίες και Προσωπικές Αντιλήψεις

Ο Μιχάλης Αλικάκος παραδέχεται ότι βίωσε δύσκολες συνεργασίες κατά τη διάρκεια της 25χρονης καριέρας του. «Μέσα σε μια πορεία γεμάτη συνεργασίες, πάντα υπάρχουν και οι προκλήσεις», δηλώνει, αν και προτιμά να διατηρεί την ανωνυμία όσον αφορά συγκεκριμένα παραδείγματα, καθώς πολλοί από αυτούς τους συνεργάτες έχουν φύγει από τη ζωή. Αυτή η στάση δηλώνει τον σεβασμό του προς άτομα που έχουν συμβάλει στην πορεία του.

Ερωτώμενος αν οι συνεργασίες αυτές του δημιούργησαν δυσκολίες, σημειώνει: «Προσωπικά, δεν αφήνω κανένα περιθώριο σε παρακλήσεις. Υπήρξαν συμπεριφορές που τις απέκρουσα». Αυτή η προσέγγιση δείχνει την αποφασιστικότητα και τη δύναμη χαρακτήρα που έχει διατηρήσει κατά τη διάρκεια των προκλήσεων που συνάντησε στην καριέρα του.

Τα Όνειρα και οι Προκλήσεις του Θέατρου

Αναφερόμενος στα όνειρά του στην υποκριτική, ο Αλικάκος εξηγεί ότι δεν είχε συγκεκριμένους στόχους, αλλά θεωρεί ότι κάθε ρόλος που αναλαμβάνει είναι μια νέα πρόκληση. Αυτή η σταθερή επιθυμία να εξερευνήσει τους ρόλους του και να εξελίσσεται ως καλλιτέχνης προκύπτει ακόμα και χωρίς την ανάγκη να εστιάζει στην επίτευξη συγκεκριμένων στόχων.

Όσον αφορά την Επίδαυρο, ένας από τους πιο θρυλικούς χώρους θεατρικών παραστάσεων, ο Μιχάλης Αλικάκος δηλώνει: «Δεν έχω παίξει στην Επίδαυρο, αλλά δεν με ενδιαφέρει καθόλου να παίξω εκεί. Είτε βρεθώ στην Επίδαυρο, είτε σε μια σκηνή 100 θέσεων, ή στο Παλλάς, ο σκοπός μου είναι να δώσω την ίδια ψυχική κατάθεση». Η τοποθέτησή του αυτή υποδηλώνει την ταπεινότητα και την αφοσίωσή του στο καλλιτεχνικό έργο, ανεξαρτήτως του πού αυτό πραγματοποιείται.

«Δεν μου λέει τίποτα ο τίτλος Επίδαυρος», προσθέτει, ενισχύοντας τη φιλοσοφία του ότι η αξία του έργου του δεν κρίνεται από την τοποθεσία αλλά από την αφοσίωση και την προσπάθεια που καταβάλλει σε κάθε ρόλο.