Έκθεση “Clippings: Athens” του Γιώργου Γύζη

Η θεματική ενότητα Clippings: Athens παρουσιάζει έναν τρίτο κύκλο μοναδικών ζωγραφικών έργων, τα οποία είναι βασισμένα σε αποκόμματα από παλιές εφημερίδες. Μέσα από φωτογραφίες, σχέδια και άρθρα που αναφέρονται στην Αθήνα, δημιουργούνται εικαστικά έργα με στόχο να προσκαλέσουν τον θεατή σε ένα συναισθηματικό ταξίδι. Τα έργα του Γιώργου Γύζη, που εκτίθενται στην συγκεκριμένη έκθεση, μας προσφέρουν μία σπάνια ευκαιρία να αναστοχαστούμε την μορφολογία της Αθήνας, ξεκινώντας από τα χαρακτηριστικά σχέδια Άγγλων περιηγητών του 19ου αιώνα και φτάνοντας μέχρι το απόγειο του μοντερνισμού κατά τις δεκαετίες του ’50 και ’60.

Η Εξέλιξη της Αθηναϊκής Αρχιτεκτονικής

Η μορφολογία της πόλης της Αθήνας υπήρξε αντικείμενο εκτενούς ανάλυσης στον ελληνικό τύπο κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Η εισαγωγή του θεσμού της οριζόντιας ιδιοκτησίας το 1929 από την κυβέρνηση Βενιζέλου σήμανε την αρχή της ανάπτυξης πολυκατοικιών, επισημαίνοντας τη στροφή στην πολεοδομική πρακτική της αντιπαροχής μετά τον πόλεμο. Στην πορεία του χρόνου και μέχρι την εφαρμογή του Νέου Οικοδομικού Κώδικα στις αρχές του 21ου αιώνα, ο δημοσιογραφικός κόσμος καταγράφει την ανησυχία του για την αισθητική και λειτουργική εικόνα της πόλης. Ιδιαίτερα σε περιοχές με υψηλή ιστορική και πολιτισμική αξία, η ανάπτυξη πολυώροφων κτηρίων αλλοίωσε την οπτική πρόσβαση και την πολιτισμική ταυτότητα των περιοχών αυτών.

Καθώς, λοιπόν, οι εφημερίδες αποτέλεσαν το κύριο μέσο ενημέρωσης του προηγούμενου αιώνα, υποστήριξαν την επιμόρφωση των πολιτών σε ζητήματα που αφορούσαν το αστικό περιβάλλον. Τα δημοσιεύματα του παρελθόντος αποκαλύπτουν την ανάγκη για την καλλιέργεια μιας συλλογικής συνείδησης που σέβεται την αρχιτεκτονική κληρονομιά. Οι εφημερίδες συχνά άσκησαν πίεση και εξέφεραν αυστηρή κριτική προς τους πολιτικούς μηχανισμούς, επιδιώκοντας κατά κύριο λόγο την αναβάθμιση της εικόνας και της λειτουργίας της πόλης.

Η Μεταμόρφωση του Αρχειακού Υλικού σε Τέχνη

Στην έκθεση Clippings: Athens, καθώς και στις προηγούμενες σειρές έργων με τίτλο Αποκόμματα, το αφανές αρχειακό υλικό αποκτά νέο βάθος και μετατρέπεται σε ολοκληρωμένα εικαστικά έργα. Μέσα από τη διαδικασία της μεταφοράς του στη ζωγραφική επιφάνεια, το υλικό διατηρεί την παλαιότητά του, αποδίδοντας με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά του. Οι κόκκοι του ράστερ, τα εικονοστοιχεία που συνθέτουν τις φωτογραφίες, οι ξεχωριστές γραμματοσειρές και τα γραφικά στοιχεία γίνονται αντικείμενο μελέτης για μία ζωγραφική πρακτική που διηγείται την φθορά του χρόνου.

Αυτά τα αποκόμματα αναδεικνύουν ξανά ξεχασμένες αστικές αφηγήσεις του παρελθόντος, ενώ παράλληλα σχολιάζουν ζητήματα και ανθρωπιστικά ερωτήματα σχετικά με το αστικό περιβάλλον, στο οποίο ζούμε σήμερα. Η έκθεση καθίσταται έτσι ένα διαρκές κάλεσμα προς τον θεατή να εξερευνήσει την σύνθετη σχέση του με την πόλη και τον ιστορικό της λόγο.