Η Ιστορία της Λουίζας Μπατίστα: Μια Θλιβερή Πραγματικότητα σε Μια Λαμπρή Ζωή

Η Λουίζα Μπατίστα, μία από τις τελευταίες εκπροσώπους της κλασικής εποχής του ελληνικού θεάτρου, ζει σήμερα σε κατάσταση απομόνωσης και σχεδόν λησμονημένη, σε ηλικία 96 ετών. Η καλλιτέχνιδα αυτή, γνωστή για τη σχέση της με την σπουδαία Γεωργία Βασιλειάδου και την εμβληματική της συμμετοχή στη διαφήμιση του καφέ Jacobs, δοκιμάζεται από σοβαρά προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια.

Η Λουίζα, ή Ελεούσα Λάππα όπως είναι το πραγματικό της όνομα, έχει βιώσει πλήρη απώλεια της όρασής της και πλέον διαμένει μόνη της στα βόρεια προάστια της Αθήνας, όπου οι μόνοι σύντροφοι της είναι οι αναμνήσεις από μια λαμπρή καριέρα. Η απουσία επαφών με φίλους και συναδέλφους την έχει οδηγήσει να αισθάνεται ότι έχει «ξεχαστεί», σαν να έχει «πεθάνει» στην κοινωνία.

Στο τηλέφωνο, το οποίο κρατά πάντα κοντά της, βρίσκει μια συνέχεια με ένα κόσμο που μοιάζει να την έχει αφήσει πίσω. Είναι το μόνο εργαλείο που της επιτρέπει να επικοινωνεί με το περιβάλλον κι ελπίζει πως κάποιος θα την θυμηθεί και θα την καλέσει.

Γεννημένη στη Λαμία στις 10 Μαΐου 1930, η Λουίζα Μπατίστα εμπνέει σεβασμό και έκπληξη, καθώς αποτελεί ζωντανό κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου. Ωστόσο, στα βαθιά γεράματά της, η σκληρή πραγματικότητα της λήθης και της μοναξιάς είναι ιδιαίτερα επώδυνη.

Η ζωή της Λουίζας Μπατίστα είναι μια ιστορία που συγκινεί και προκαλεί έντονο προβληματισμό σχετικά με την τύχη εκείνων που κάποτε έλαμψαν στους πολιτιστικούς κύκλους και σήμερα βρίσκονται απομονωμένοι και ανυπεράσπιστοι.

Οπτικές Μνήμες και Δημόσια Εμφάνιση

Μπορεί να μην έχει επιθυμία να εκτεθεί δημόσια αυτή τη στιγμή στη ζωή της, όμως η ιστορία της έχει αναγνωριστεί και θα παραμείνει στη μνήμη των ανθρώπων που την αγάπησαν και την εκτίμησαν. Η Λουίζα, με τις αναμνήσεις της πλούσιες και γεμάτες από σημαντικές στιγμές της καλλιτεχνικής της πορείας, παραμένει ένα σύμβολο της απώλειας και του τι σημαίνει να είσαι μοναχικός στις προχωρημένες ηλικίες.

Η συγκίνηση και η ανθρωπιά που εκπέμπει η ζωή της μας καλεί να σκεφτούμε την αξία των ανθρώπων που μας περιβάλλουν και την ανάγκη να τους στηρίζουμε, ειδικά όταν οι καιροί είναι δύσκολοι.