Toxicity: Ένα Σεπτό Θέαμα για τη Φυλακή και τις Ανθρώπινες Σχέσεις

Σε ένα στενό κελί, τρεις κρατούμενες καλούνται να αντιμετωπίσουν τις εσωτερικές τους συγκρούσεις μέσα από ένα σχέδιο που δοκιμάζει τα όρια των σχέσεών τους. Καταφέρνουν να αποδράσουν από τις προσωπικές τους «φυλακές»; Το έργο Toxicity, εμπνευσμένο από το “American Buffalo” του David Mamet, μας μεταφέρει σε έναν κόσμο παρατηρημένο από έναν εξωτερικό παρατηρητή, αναδεικνύοντας την ανθρώπινη συμπεριφορά σε οριακές συνθήκες.

Όταν οι άνθρωποι εγκλωβίζονται και στερούνται τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες, η αντίληψή τους παραμορφώνεται. Στην ασφυκτική αυτή κατάσταση, τα κατώτερα ένστικτα, τα συναισθήματα και οι σκοτεινές σκέψεις διογκώνονται, μετατρέποντας την αλληλεπίδραση μεταξύ τους σε μάχη για την επιβίωση. Η ανθρώπινη φύση φαίνεται να στρέφεται ενάντια στον εαυτό της και η κοινωνία γλιστρά προς τον κανιβαλισμό, μια μορφή ανθρωποφαγίας είτε εις βάρος του εαυτού είτε των άλλων. Ο υπέρμετρος φόβος της ανυπαρξίας και της αποδοχής προκαλεί την ανάγκη διάλυσης, μεθοδευμένα ή τυχαία.

Ο Ρόλος του Εγκλεισμού στις Ανθρώπινες Σχέσεις

Η σκηνοθεσία του Γιώργου Νικολόπουλου εστιάζει στον εγκλεισμό και την επιρροή του στη λειτουργία των ανθρώπων υπό συνθήκες πίεσης. Οι χαρακτήρες αντιδρούν σπασμωδικά, ενώ η ατμόσφαιρα αναδίδει μια τεταμένη και τοξική κατάσταση. Καθώς η καθημερινή ζωή της φυλακής εξελίσσεται, ο φόβος και η καχυποψία εισβάλλουν στις σχέσεις τους. Όσοι εγκλωβίζονται χάνουν την ικανότητά τους να εμπιστεύονται και να συναισθάνονται. Οι έννοιες της αλληλεγγύης αντικαθίστανται από τον ατομισμό και τον φόβο, θέτοντας σε αμφισβήτηση την αληθινή έννοια της ελευθερίας.

Στην σκηνή, τρεις ηθοποιοί, τρεις γυναίκες, αναλαμβάνουν οι ίδιες τις ρόλους των κρατούμενων σε ένα παιχνίδι σασπένς, όπου η σύγκρουση μεταφέρεται από τη μία στην άλλη σαν μπαλάκι. Το στενό κελί αποτυπώνει την ατμόσφαιρα του στοιχειωμένου χώρου τους. Καθώς οι μέρες περνούν, η υπομονή τους εξαντλείται, και η καθημερινότητα τους γίνεται αφόρητη. Ο λόγος τους γίνεται άμεσος και επιτακτικός, αποκαλύπτοντας την πίεση που βιώνουν.

Συντελεστές και Δημιουργική Ομάδα

• Συγγραφείς: Γιώργος Νικολόπουλος, Μαρία Δαμασιώτη
• Σκηνοθεσία: Γιώργος Νικολόπουλος
• Δραματουργία: Γιώργος Νικολόπουλος, Μαρία Δαμασιώτη
• Σκηνογραφία και Ενδυματολογία: Σοφία Παππά
• Κίνηση: Παύλος Ιορδανόπουλος
• Φωτισμοί: Κωνσταντίνα Ποντίκη
• Βοηθοί Σκηνοθέτη: Βαγγέλης Αμπατζής, Άννα Καβάκα
• Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
• Φωτογραφίες / Trailer: Ορέστης Τσιτούρης
• Αφίσα: Βαγγέλης Γαβριηλίδης
• Ερμηνεύουν: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Σταύρια Νικολάου, Φανή Ξενουδάκη

Διάρκεια: 75 λεπτά

Βιογραφικά Ηθοποιών

Ασημίνα Αναστασοπούλου: Απόφοιτη της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης Εθνικού Θεάτρου, έχει συνεργαστεί με διακεκριμένα θέατρα και σκηνοθέτες, συμμετέχοντας σε έργα σπουδαίων συγγραφέων όπως ο Oscar Wilde και ο Σαίξπηρ. Η πορεία της περιλαμβάνει πολύπλευρες συνεργασίες με θεατρικές ομάδες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Σταύρια Νικολάου: Με σπουδές στη Νομική και το Θέατρο, έχει συνεργαστεί με διάφορα θέατρα και φεστιβάλ, συμμετέχοντας σε παραγωγές που την έχουν καθιερώσει ως μια πολλά υποσχόμενη ηθοποιό. Η διαρκής εξέλιξή της και η επαγγελματική της δέσμευση την οδηγούν σε νέα καλλιτεχνικά μονοπάτια.

Ξενουδάκη Φανή: Απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έχει εργαστεί με σημαντικούς σκηνοθέτες και έχει συμμετάσχει σε εμβληματικά φεστιβάλ, αναδεικνύοντας τη δημιουργική της δεινότητα και την καλλιτεχνική της ευελιξία.